Ten album to najlepszy przykład na to, że artyści, którzy żyją nad Wisłą mają się bardzo dobrze. Ba! Są nawet w stanie i tworzą muzykę bez grama cepelii, pozbawionej tej bolesnej zaściankowości. Kuba Ziołek podpisujący się pod Starą Rzeką to jeden z nich.
Przechodząc do konkretów - z czym to się je? Czy brutalizm magiczny coś wam mówi? Niekoniecznie; tagi są w tym przypadku tak samo zastanawiające jak składniki z których Ziołek wymieszał Cień chmury... W dużym skrócie Cień chmury nad ukrytym polem jest to bardzo udany mariaż folku, krautu z black metalem, a wszystko podlane noisowym szumem. Jeśli brzmi to zastanawiająco to chyba o to właśnie chodziło, bo i taka jest też ta płyta: nieprzewidywalna, wielowarstwowa, wolna od jakichkolwiek ograniczeń gatunkowych. O ile tego typu stwierdzenia można przeczytać obecnie w co drugiej recenzji, to w przypadku Starej Rzeki coś jest jednak na rzeczy.
Nie wyczuwam w tych dźwiękach odrobiny wyrachowania czy też kalkulacji obliczonej na przymilanie się słuchaczowi. Jasne, nie jest to muzyka radiowa, która ma trafić pod każdą strzechę, ale też bardziej wyrobieni odbiorcy muszą omawianemu albumowi poświęcić więcej uwagi, a przede wszystkim zrzucić z siebie okowy ograniczeń ramowych. Nie przepadasz za folkiem? Black metal to dla ciebie egzotyczna ciekawostka? Właściwie dobrze się składa, bo im bardziej człowiek pochodzi do tej płyty niepewny i nieprzygotowany, tym skuteczniej jest ona w stanie strzelić w pysk.
Chyba już dość się nachwaliłem, a przecież nawet nie mam z tego żadnych profitów.. ;) Debiut Starej Rzeki dostępny jest w rodzimym, niezależnym labelu, a ponad to obie wersje - CD i kaseta - różnią się pomiędzy sobą okładkami i co ciekawe.. Na CD znajdziecie utwory, których brak na kasecie i na odwrót. To jest odpowiednie wychowywanie sobie słuchacza.
Ps. Stara Rzeka wystąpi na tegorocznej edycji OFF festival w Katowicach (2-4.08)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz